Deze week is
het aan de PVV om een stuk te schrijven voor de rubriek ‘Vizier op Twenterand’.
Voor het eerst ervaar ik dit als een lastige opgave. Het coronavirus beheerst immers
al geruime tijd ons leven. Die van mij in ieder geval wel en ik ben ervan
overtuigd die van u ook.
Het liefste
zou ik het willen hebben over de aanpak in Nederland, waar ik en de landelijke
fractie van de PVV grote vraagtekens bij zet. Meteen in een lockdown had ons
land veel ellende bespaard: minder slachtoffers, minder economische schade en
een kortere periode van restricties voor burgers en bedrijven. Maar hier zullen
de meningen over verschillen en deze rubriek is niet de plek om het hier
uitgebreid over te hebben. Tegenstanders zullen zeggen, het is ook niet de tijd
om dat nu te doen. In tijden van crisis is een andere politieke mening van
ondergeschikt belang. Ik denk hier anders over, want het steunen van de huidige
aanpak of het steunen van een totale lockdown heeft niets met politiek te
maken, maar meer met hoe je als mens in elkaar steekt. Wat voor type mens je
bent. Soms is autoritair leiderschap goed. Ik hou er niet van, maar in een
crisistijd geloof ik er wel in. Maar dan moet je wel als leider mensen om je heen
verzameld hebben die kritiek durven te leveren en deze kritiek ook meenemen in
je beslissingen. Dan voorkom je straks, en dit zie je veel in de politiek,
opmerkingen als ‘Met de wetenschap van nu….’ Of ‘Laten we niet terugkijken,
maar vooruitkijken’ of ‘Het is wijsheid achteraf, kunnen we niets mee’. Dit
zijn van die dooddoeners die te voorkomen zijn wanneer je de meningen van
criticasters meeneemt in je beslissingen.
Laten we
hopen dat het virus snel verslagen wordt. Er gaan veel te veel mensen dood en
dit is vreselijk. Artsen, verpleegkundigen en ander zorgpersoneel lopen op de
toppen van hun tenen. Wij vieren dit jaar 75 jaar bevrijding en de mensen die
we dit jaar herdenken waren de helden van toen. Mensen die hun leven voor ons
hebben opgeofferd. De mensen die nu in de gezondheidszorg werken zijn de helden
van nu. Wat me dan wel verbaasd is dat veel mensen in de zorg, met name in de
verpleegzorg en de thuiszorg, nog altijd onbeschermd hun werk doen. Ik kan me
hier enorm over opwinden. Hoe is dit mogelijk in een rijk land als Nederland
dat je deze mensen aan hun lot overlaat?
Ik hoop dat
we alsnog de gelegenheid krijgen dit jaar om de helden van toen en van nu te
eren met mooie festiviteiten. En dat de helden van nu allemaal een lintje
krijgen. En nog liever, een beter salaris.
De schade
zal in ieder geval enorm zijn na afloop van deze crisis. Voor inwoners en voor
ondernemers. Laten we de gehele energietransitie parkeren en het bestemde geld
volledig aanwenden voor het herstel van de economie en de gezondheidszorg. Al
het geld dat gemeentes, provincies en het Rijk gereserveerd hebben voor de
onnodige energietransitie, moeten we stoppen in de economie en in het weer op
orde brengen van de zorg. Het kan niet zo zijn dat onze inwoners aan hun lot
worden overgelaten terwijl miljarden worden uitgegeven aan windmolens en
zonneparken. Dit is niet te verteren.
Ik wil
eindigen met een compliment maken aan Stichting Manna. Wat een geweldige mooie
en goede site heeft Manna gemaakt, bedoeld om mensen die het moeilijk hebben nu
te helpen. Kijk eens op www.mannacoronahulp.nl om te kijken of u kunt helpen.
Erik
Veltmeijer.
Reacties
Een reactie posten