Leefbaar een woord dat door velen gebezigd wordt en wat vele verschillende invullingen kent. Want wat voor de een leefbaar is, is voor een ander onhoudbaar… De betekenis volgens Van Dale van ‘leefbaar’ is: ‘geschikt om te leven’. Het is zogezegd een ‘containerbegrip’, het is veelomvattend.
De basis van de mens is het leven wat ons gegeven wordt. Wie kan zichzelf het leven geven? We kunnen rondom ons heen zien hoe broos het leven is. Zeker in deze corona-tijd zien we hoe broos onze gezondheid is.
Als mensen dragen wij een grote verantwoordelijkheid om zorgzaam te zijn. Niet alleen voor jezelf, maar juist ook voor de ander, je naasten, wie het ook is. In tijden van voorspoed, maar vooral ook in tegenspoed.
In de politiek wordt veel gesproken over leefbaar, de leefbaarheid.
Een ieder heeft zijn eigen definitie van leefbaarheid. Niet iedereen heeft immers de zelfde woon- en werkwensen en visies. En dat is ook niet erg. Anders wordt het wel erg saai.
Leefbaarheid kan niet alleen vanaf het Manitobaplein geregeld worden. Het leefbaar houden doen we mét elkaar, vóór elkaar. Er worden geen grote dingen van ons als inwoners verwacht. Het zit vaak in de kleine en simpele dingen, bijvoorbeeld door gewoonweg een luisterend oor te bieden. Of onze lokale ondernemers te steunen door daar onze boodschappen te doen. Maar ook het vermijden dat onze lontjes steeds korter worden.
Als Raad zijn we door u als volksvertegenwoordigers vooruit geschoven om het voor Twenterand leefbaar te houden. Dat betekent dat we onze leefomgeving leefbaar houden. Niet alleen voor nu, maar ook voor de toekomst. Dat betekent een vitaal platteland waar de boer kan blijven boeren, en dat de natuur niet tegenover de boer wordt gezet. Dat betekent dat elke kern er toe doet en vitaal blijft. Dat betekent dat de orde en handhaving op orde is. Dat betekent dat degene die zorg nodig heeft deze zorg ook krijgt. Dat betekent dat we geen overlast willen hebben (ook niet van windmolens… o ja, dat is een hele leefbaarheid discussie apart…).
Laten we vooral ook kijken wat we wel hebben en niet alleen focussen op wat we niet hebben. We mogen niet klagen, hoe leefbaar we het nog hebben. Zijn er dan geen zorgen over de leefbaarheid? Jazeker en daar moeten we ook voortvarend mee aan de slag. Denk alleen al aan de centrumontwikkeling van Vriezenveen die al jaren sleept en geen voortgang lijkt te boeken. De SGP fractie heeft de centrumontwikkeling daarom ook op de agenda van de Raad gezet. Het wordt tijd dat er niet alleen over, maar vooral mét ondernemers en bewoners gepraat wordt. De SGP gelooft in de eigen slagkracht van de gemeenschap. Zet daar juist maximaal op in en faciliteer dat.
In het bijzonder denken we ook aan de gedupeerden aan het kanaal Almelo de Haandrik, waar voor velen van heerlijk leven, naar dagelijks overleven de bittere werkelijkheid is.
Hoe houden we het leefbaar? Daar zijn gemeenschappelijke waarden voor nodig die wij gemeen hebben. Wilt u een handvat? Dat is het christelijke verkiezingsprogramma in een notendop: de Tien Geboden.
Leefbaar is een werkwoord waar we allemaal mee bezig zijn.
Jan Jonker, SGP Twenterand
Reacties
Een reactie posten